Matka też człowiek!

Matka też człowiek!

Zaskakująco często, gdy pytam dzieci, co lubią ich mamy sprawiam im trochę problemu i uzyskuję odpowiedź na przykład: Moja mama lubi zmywać/ prasować/ sprzątać… 
Na pytanie o taty zainteresowania odpowiedź pada od razu: Mój tata lubi swój rower, samochód, motocykl, że tata chodzi na mecze piłki, no i oglądać lubi mecze w TV, ryby, biegi, inne „męskie hobby”. Mama jest kochana, ale nudna. 

Mama ma obowiązki, tata ma przyjemności /piszę tu o statystycznie najczęstszym sensie w obrazie rodziny tworzonym przez dzieci/. Mama zaopiekuje i dom, i rodzinę. Każdy i każda z nas lubi co innego. Nie sądzicie, że ważne, aby dzieci znały upodobania swoich rodziców? Pytanie, czy Wy moje Drogie Czytelniczki znacie swoje potrzeby w zakresie wypoczynku, spędzania wolnego czasu, samorozwoju? Czy umiecie same sobie podarować 15-20 minut dziennie tylko dla siebie? Czy jako kobieta dajesz sobie szansę zdjąć z ramion obowiązek wciąż jeszcze często narzucanych ról społecznych? Gdy piszę o narzucaniu ról społecznych mam na myśli harującą kobietę, utrapioną codziennością, bez perspektyw dalszych niż jutrzejszy obiad, zakupy i pranie. Inaczej sprawa się ma, gdy jest to także nasz wybór, nasza decyzja, nasza organizacja pracy i czasu. Obowiązki domowe nie zniknął. Nikt za nas niczego nie zrobi (chyba, że ktoś ma gosposię!), ale to my decydujemy kiedy i w jaki sposób je ogarniemy.

Kobiety i Dziewczyny, co by się zdarzyło, jeśli nad zmytą podłogę przedłożymy kwadrans przy kawie z książką, kilka minut na dywanie z dzieckiem, chwilę wytchnienia w wannie..? Zdarza się, że tak, jak ja, niektóre z Was wolą żagle, wspinaczkę, siłownię. I też się uda być kobietą, mamą
i gospodynią. Pozwólmy sobie wpisać czas dla siebie, jako ważny czas, a nie zawsze ten, z którego najłatwiej rezygnujemy na rzecz innych obowiązków. 

                                                                Pamiętajcie o równowadze! 

Czy dziecko będzie szczęśliwsze, gdy mama po zmyciu podłogi, prasowaniu, zmywaniu, gotowaniu padnie na fotel wpółżywa, bez sił i chęci na spędzanie z dzieckiem czasu? Co dziecku po czystym mieszkaniu, gdy siedzi sam przed tabletem?


Nie ma doskonałych matek. Nie ma rodzin idealnych. Jesteś Ty i Twój sposób na macierzyństwo, Twoja rodzina z jej potrzebami, warunkami, możliwościami. Kto ma na to wpływ, jak nie my!
Bez szczęśliwych rodziców, nie będzie szczęśliwych dzieci.

Hanna Semkło







Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Emocje jak sen.

Obraz
Pamiętasz każdy swój sen?  Czy wiesz, że śnisz co noc? Faktycznie jest tak, że sen, w tej najbardziej interesującej fazie REM, przychodzi wcale nie na tak długo. Fazy snu przechodzą falami jedna po drugiej. Więc śpimy całą noc, a nasz mózg odpoczywa najbardziej tylko przez określony czas. Z emocjami może być bardzo podobnie , oczywiście nie tak samo, ale bardzo podobnie... Jeśli skupimy się na innych rzeczach, nie odnotujemy tego, co czujemy. Jak niewyspani szukając włącznika do ekspresu, aby wypić poranną kawę, idziemy do kuchni i po drodze zapominamy o tym, że przed chwilą byliśmy w zupełnie innym świecie.  A chodzi właśnie o to, by nie być półprzytomnym, a myśleć jasno  i dostrzegać, co dzieje się wokół, ale także wewnątrz nas. Może być też tak - cały dzień czekamy na jakieś wielkie radosne momenty,  a tak naprawdę odczuwamy wiele ciekawych, ważnych emocji poza radością, miłością i szczęściem. Nie musimy nazywać ich - dobre i złe. Wszystkie są ważne. Przychodzą z jaki
Czytaj więcej

Samoregulacja – z czym to się je?

Obraz
Kompetencje emocjonalne są bardzo ważne w życiu, nie tylko w społeczeństwie, ale w życiu z samym sobą. Może je porównać do uprawy roślin. Jeśli pozostawimy kwiat samemu sobie, to pewnie będzie on rósł, ale dziko i nie tak bujnie, jak mógłby, gdybyśmy włożyli serce w jego pielęgnację. Podlewając naszą roślinkę, obserwując czy nie pasożytują na niej szkodniki, czy ma wystarczająco dużą doniczkę, aby korzenie mogły się prawidłowo rozwinąć dbamy o to, aby wykorzystała swój potencjał rozwojowy.   Dokładnie tak samo jest z kompetencjami społecznymi. Każdy z nas ma potencjał swojego rozwoju, inaczej niż przy roślinach jest on raczej dla nas po trosze tajemnicą. Dlatego właśnie ważne jest, aby dokładnie pielęgnować nasze wnętrze i umiejętności, abyśmy wolni od pasożytniczych myśli czy zachowań mogli wzrastać. W zeszłym tygodniu pisałam o samoświadomości. Jest to pierwszy poziom, wstęp do dzisiejszego tematu, czyli SAMOREGULACJI. W ogólnym ujęciu termin ten określa panowanie nad
Czytaj więcej

Emocje rozwijają się razem z dziećmi.

Obraz
Emocje rozwijają się razem z dziećmi. Od urodzenia rośniemy, ale też wzrastamy. Postępy widać we wszystkich sferach – społecznej – gdy dziecko zaczyna dostrzegać inne osoby, rozróżniać je, przechodzić fazy fascynacji, strachu, niezależności, buntu, poznawczej – gdy rozwój motoryczny pozwala na poznawanie coraz odleglejszych zakamarków, chodzenie, bieganie, rozwój zmysłów, ich integracja, tempo przetwarzania i umiejętność zapamiętywania oraz przyswajania nowych umiejętności. Wszystkiemu temu towarzyszą emocje! One są wszędzie! Kiedyś wnioski z badań mówiły, że dzieci własnych emocji nie mają, jednak już od 40 lat jednak wiemy, że od narodzin dzieci czują i wyrażają podstawowe emocje, jak zaciekawienie, radość, wstręt, niepokój. Pytaniem pozostaje jak szybko my dorośli nauczymy się te emocje odczytywać, uczyć dzieci samoświadomości, wspierać w samoregulacji i samokontroli (patrz „Self – Reg” S.Shankera).  Jak to robić? O tym w innym artykule i przy innej okazji. Aby do
Czytaj więcej