Posty

Wyświetlanie postów z 2020

"Odkryj, pielęgnuj w sobie dziecko? Przecież jestem dorosły! Dajcie spokój!" Czyli o co w tym chodzi – czyli o Analizie Transakcyjnej Berne'a.

Obraz
Teorie psychologiczne są różne i dotyczą wszelkich spraw związanych z człowiekiem. Niektóre z nich są mniej, inne bardziej obrazowe. Analiza Transakcyjna jest tą bardziej wizualnie dostępną. Można bez trudności sobie wyobrazić wszystkie trzy postacie – rodzica, dorosłego i dziecka. To zupełnie zgodnie z normą, że w zależności od sytuacji możemy przyjmować inne role, nawet powinniśmy. Zachowując oczywiście odpowiednie proporcje i umiar. Z każdą z nich związane są różne odczucia, zachowania, postawy, poziom emocji, priorytety, zmienia się mowa ciała, ilość napięć, potrzeby, itd. Każdy z nas pamięta to mniej lub bardziej, ale był kiedyś dzieckiem. Różniliśmy się jako dzieci, jednak pewne cechy i my wtedy, i dzieci teraz, a także te, które żyły dawno przed nami mamy podobne. Spontaniczność, impulsywność, przeżywanie emocji całym ciałem, większa niecierpliwość niż w życiu dorosłym, cieszenie się z małych rzeczy, podążanie za przyjemnością, spędzanie czasu na zabawie. Dorosł

Samoregulacja – z czym to się je?

Obraz
Kompetencje emocjonalne są bardzo ważne w życiu, nie tylko w społeczeństwie, ale w życiu z samym sobą. Może je porównać do uprawy roślin. Jeśli pozostawimy kwiat samemu sobie, to pewnie będzie on rósł, ale dziko i nie tak bujnie, jak mógłby, gdybyśmy włożyli serce w jego pielęgnację. Podlewając naszą roślinkę, obserwując czy nie pasożytują na niej szkodniki, czy ma wystarczająco dużą doniczkę, aby korzenie mogły się prawidłowo rozwinąć dbamy o to, aby wykorzystała swój potencjał rozwojowy.   Dokładnie tak samo jest z kompetencjami społecznymi. Każdy z nas ma potencjał swojego rozwoju, inaczej niż przy roślinach jest on raczej dla nas po trosze tajemnicą. Dlatego właśnie ważne jest, aby dokładnie pielęgnować nasze wnętrze i umiejętności, abyśmy wolni od pasożytniczych myśli czy zachowań mogli wzrastać. W zeszłym tygodniu pisałam o samoświadomości. Jest to pierwszy poziom, wstęp do dzisiejszego tematu, czyli SAMOREGULACJI. W ogólnym ujęciu termin ten określa panowanie nad

Emocje jak sen.

Obraz
Pamiętasz każdy swój sen?  Czy wiesz, że śnisz co noc? Faktycznie jest tak, że sen, w tej najbardziej interesującej fazie REM, przychodzi wcale nie na tak długo. Fazy snu przechodzą falami jedna po drugiej. Więc śpimy całą noc, a nasz mózg odpoczywa najbardziej tylko przez określony czas. Z emocjami może być bardzo podobnie , oczywiście nie tak samo, ale bardzo podobnie... Jeśli skupimy się na innych rzeczach, nie odnotujemy tego, co czujemy. Jak niewyspani szukając włącznika do ekspresu, aby wypić poranną kawę, idziemy do kuchni i po drodze zapominamy o tym, że przed chwilą byliśmy w zupełnie innym świecie.  A chodzi właśnie o to, by nie być półprzytomnym, a myśleć jasno  i dostrzegać, co dzieje się wokół, ale także wewnątrz nas. Może być też tak - cały dzień czekamy na jakieś wielkie radosne momenty,  a tak naprawdę odczuwamy wiele ciekawych, ważnych emocji poza radością, miłością i szczęściem. Nie musimy nazywać ich - dobre i złe. Wszystkie są ważne. Przychodzą z jaki

Inteligencja emocjonalna – wiele szumu o nic?

Obraz
Termin inteligencji emocjonalnej jest obecny w mediach, literaturze popularnonaukowej oraz parentingowej i samorozwojowej od wielu lat. Mam wrażenie, że gdy próbuję o tym porozmawiać, to wiele osób macha ręką, jednocześnie pytając mnie, co więcej można powiedzieć. Zgadzam się, że jeśli chodzi o osoby, które żyją tym tematem, to pewnie niewiele w zakresie teorii. Problem pojawia się jednak, gdy teorię trzeba przekształcić w praktykę. Często dzieje się tak, że aby mieć poczucie samorozwoju zaczynamy zagłębiać się w coraz głębsze poziomy teoretyczne bez przepracowania i wdrożenia poziomu wcześniej i nagle się okazuje, że to nie działa, że to jakieś bujdy i w ogóle, to kompetencje miękkie są niepotrzebne. Nic bardziej mylnego. To jak z matematyką – jak się człowiek nie nauczy sprawnie dodawać, to nie będzie w stanie zrozumieć ułamków, bo jak by mógł? Dlatego wróćmy do podstaw. Zachęcam, żeby zastanowić się, poćwiczyć, poprzyglądać się przez kilka dni, a nawet tygodni, czy na pewn

„Właściwa atmosfera wychowania” a emocje

Obraz
„ Właściwa atmosfera wychowania” - z ciekawością czytam nagłówek w broszurze z '76. Niewielkich rozmiarów poradnik dr D. Chrzanowskiej wygląda niepozornie. Nic nie wskazuje, aby zawierał w sobie cenne informacje wychowawcze, pedagogiczne, a tym bardziej psychologiczne dotyczące wpierania rozwoju dziecka. A jednak... Z powodu mojego zacięcia historycznego, zamiłowania do poszukiwania fundamentalnych prawd, uniwersalizmu w zakurzonych zakamarkach stron starych książek psychologicznych i pedagogicznych, nie poprzestaję i przewracam strony, otwierające przede mną piękno zawarte w mądrości prostoty. W tej książeczce, jak w każdej tego typu, nie znajdziecie najnowszych badań, doniesień, modnych anglojęzycznych nazw, specjalistycznych teorii. Owszem, prawdziwe informacje trzeba odszukać pośród plew. Trzeba wiedzieć, widzieć i odrzucać cały PRLowski, propagandowy bełkot a'la psychologiczny. Warto jednak chwilę na to poświęcić. W tekstach tych kryje się bowiem c

Emocje rozwijają się razem z dziećmi.

Obraz
Emocje rozwijają się razem z dziećmi. Od urodzenia rośniemy, ale też wzrastamy. Postępy widać we wszystkich sferach – społecznej – gdy dziecko zaczyna dostrzegać inne osoby, rozróżniać je, przechodzić fazy fascynacji, strachu, niezależności, buntu, poznawczej – gdy rozwój motoryczny pozwala na poznawanie coraz odleglejszych zakamarków, chodzenie, bieganie, rozwój zmysłów, ich integracja, tempo przetwarzania i umiejętność zapamiętywania oraz przyswajania nowych umiejętności. Wszystkiemu temu towarzyszą emocje! One są wszędzie! Kiedyś wnioski z badań mówiły, że dzieci własnych emocji nie mają, jednak już od 40 lat jednak wiemy, że od narodzin dzieci czują i wyrażają podstawowe emocje, jak zaciekawienie, radość, wstręt, niepokój. Pytaniem pozostaje jak szybko my dorośli nauczymy się te emocje odczytywać, uczyć dzieci samoświadomości, wspierać w samoregulacji i samokontroli (patrz „Self – Reg” S.Shankera).  Jak to robić? O tym w innym artykule i przy innej okazji. Aby do

JAK POPRAWNIE SIEDZIEĆ PRACUJĄC PRZED KOMPUTEREM

Obraz
Coraz więcej naszego czasu spędzamy siedząc.  Najczęściej wynika to z zawodu, który wykonujemy. Jako, że nasze stawy nie są przystosowane do długotrwałego przebywania w nadmiernym zgięciu ważne jest aby zadbać o ergonomię pracy. Gdy nie odczuwamy żadnego bólu czy dyskomfortu łatwo zapominamy o potrzebach ciała. Na stan kręgosłupa, mięśni czy stawów pracujemy cały czas. Zarówno siedząc, chodząc, uprawiając sport czy śpiąc. Większość dnia spędzamy w pracy dlatego postaram się pokazać jak odpowiednio dostosować otoczenia aby zmniejszyć skutki przebywania w pozycji siedzącej. Przede wszystkim należy robić w ciągu pracy przerwy co godzinę, aby chociaż trochę rozruszać nasz organizm. Najczęściej nie ma możliwości wykonania całego zestawu ćwiczeń. Wystarczy parę skłonów, przysiadów by dotlenić nasze ciało. Jest to ważne nie tylko dla kręgosłupa ale naszego mózgu. Dając mu chwilę odpoczynku i dostarczając endorfin wydzielanych podczas wysiłku zwiększymy efektywność pracy i pobudzim

Jaki związek ma bałagan i trudności ze wzrokiem?

Obraz
Każda osoba inaczej podchodzi do tematu sprzątania. Jedni próbują utrzymać ciągły porządek w mieszkaniu, innym natomiast lekki bałagan nie przeszkadza. Do osób, których nieład bardzo uniemożliwia funkcjonowanie należą osoby słabowidzące. Wyobraźmy sobie, że nie uporządkowaliśmy ubrań w szafie. Bałagan przeszkadza nam w znalezieniu potrzebnej rzeczy, ale w końcu udaje się nam ją odnaleźć. Pomyślmy natomiast przez co w takich sytuacjach przechodzą osoby, które posiadają problemy ze wzrokiem. Nie tylko wprowadza ich to w złość, ale również będą potrzebować przy tak błahej czynności pomocy. Innym problemem, które napotykają jest nieład na podłodze. Osoby słabowidzące mają problemy z orientacją w przestrzeni. Przez nieprawidłowe widzenie nie są w stanie dojrzeć małych elementów, które znajdują się na posadzce. Skutkiem tego może być, że taka osoba zwyczajnie przewróci się o ten obiekt. Również za duża ilość przedmiotów wokół niej może rozpraszać lub po prostu spaść na ziemię. Ja

Oznaczenia przestrzeni

Obraz
Dom to dla większości z nas bezpieczna przystań, w której możemy być sobą.,tak jak mówi przysłowie “wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”. Dla dziecka słabowidzącego często dom nie jest bezpiecznym miejscem przez obecność wielu przeszkód, które spotyka na drodze. Oprócz nieodpowiedniego oświetlenia oraz bałaganu przeszkodą mogą być także obiekty, których używamy na co dzień. Na początku skupimy się na schodach, które mogą być groźne dla osób z problemami wzrokowymi. Łatwo się na nim przewrócić, nie zauważając schodka. Warto aby przy schodach była zamontowana poręcz, dzięki której dziecko będzie mogło się przytrzymać w momencie, gdy straci równowagę oraz która po prostu pomoże w wchodzeniu i schodzeniu po nich. Kolejnym istotnym elementem jest umieszczenie na pierwszym oraz na ostatnim stopniu dużej, kontrastowej do koloru schodów naklejki. Może ona również posiadać chropowatą fakturę, którą da się wyczuć pod stopami.  Innymi aspektami utrudniającymi swobodne poruszanie się

CZYM JEST AUTYZM? - KWIECIEŃ MIESIĄCEM AUTYZMU

Obraz
Kwiecień jest miesiącem wiedzy na temat autyzmu. A dziś mamy Światowy dzień świadomości autyzmu, kiedy to ma miejsce akcja Zaświeć się na niebiesko zapoczątkowana przez fundację Autism Speaks. Wszystkie akcje mają na celu zwrócenie uwagi społeczeństwa na to zaburzenie, a także są okazją do wzmożonego zaangażowania i współdziałania organizacji w celu wsparcia osób ze spektrum autyzmu i ich rodzin. Ale czym tak właściwie jest autyzm? Spektrum zaburzeń autystystycznych to zaburzenie neurorozwojowe, które może objawiać się na wiele sposobów. Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 to całościowe zaburzenia rozwoju, które rozpoczynają się we wczesnym dzieciństwie i przejawiają się jakościowymi zmianami w komunikacji, interakcjach społecznych, zachowaniach i zainteresowaniach, które pojawiają się przed 3 r.ż dziecka. W zależności od nasilenia objawów możemy zdiagnozować autyzm, autyzm atypowy albo Zespół Aspergera. Dlatego, że dzieci funkcjonują potocznie rzecz ujmując n