W czasie deszczu dzieci… nie muszą się nudzić!


W czasie deszczu dzieci… nie muszą się nudzić!
Nie wiem jak u Was, ale w Gdańsku pogoda nie rozpieszcza. Co zrobić, gdy za oknem deszcz leje się strumieniami, a w domu mamy znudzonego malucha, który znowu woła: „Mamooo, mogę pooglądać telewizję?”?
Pomysłów na deszczowe dni spędzone w domu jest mnóstwo. Dziś mam dla Was kilka niecodziennych sposobów na malowanie farbami. Nasze małe Lwiątka kochają farby pod każdą postacią. Zazwyczaj do szczęścia wystarcza im pędzel, kartka papieru i kilka słoiczków z kolorowymi maziami. Dlaczego jednak nie pójść o krok dalej?
Pierwszym pomysłem na ciekawe wykorzystanie farb jest zamiana pędzla na inne narzędzia malarskie. Skąd je wziąć? Wystarczy rozejrzeć się wokół. Potrzebujemy klamerek do wieszania prania, a reszta to tylko kwestia naszej wyobraźni. Możemy użyć skrawków materiałów, wstążek, pomponów, piórek, kreatywnych drucików, sznurka, gumek recepturek, a nawet liści i gałązek znalezionych na spacerze! Wystarczy wpiąć w klamerkę to, co wpadnie nam pod rękę i nowe „pędzle” gotowe, im bardziej zaskakujące, tym lepiej. Oprócz zabicia nudy, pobudzi to kreatywność dziecka i pokaże mu nietypowe zastosowania dobrze znanych mu przedmiotów.
Innym sposobem na uatrakcyjnienie malowania farbami jest zmiana materiału, po którym malują nasze pociechy. Zazwyczaj jest to kartka papieru, karton lub brystol. Warto jednak czasami zamienić je na coś innego, np. na folię spożywczą, folię aluminiową, folię bąbelkową lub kawałek niepotrzebnego materiału, deska. Z pewnością będzie to dla dziecka ciekawe doświadczenie.
Oprócz zmianie materiału, po którym malują dzieci, można też pomyśleć o stworzeniu własnej prowizorycznej sztalugi. Podczas zajęć plastycznych w przedszkolu małe Lwiątka mogły poczuć się jak prawdziwi artyści, a wszystko za sprawą odwróconego stolika i folii oraz papieru owiniętego wokół nóg stołu. W warunkach domowych stolik może być zastąpiony przez stołek, którego nogi owinięte folią lub papierem mogą posłużyć za sztalugę.
Na koniec czas na coś, co Lwiątka kochają najbardziej, czyli malowanie palcami! Nie ma chyba nic lepszego niż możliwość umazania farbą nie tylko kartki, ale też siebie, rodzica oraz rodzeństwa. Dziecko będzie miało jeszcze większą frajdę, jeśli mama za czerwoną kropkę na nosie odwdzięczy się niebieską plamą na policzku, zamiast denerwować się, że dziecko znowu się ubrudziło. Pamiętajmy, że „brudne dzieci to szczęśliwe dzieci”, a trochę farby na twarzy jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Warto włączyć się w zabawę - maluch, widząc rodzica z pędzlem, sam chętniej zaangażuje się w tworzenie arcydzieła, a rodzicom gwarantuję dużo frajdy i powrót do wspomnień z dzieciństwa!
Życzę Wam pięknej, kolorowej przygody z farbami i odkrycia wielu talentów!
Patrycja Serkowska



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Emocje jak sen.

Obraz
Pamiętasz każdy swój sen?  Czy wiesz, że śnisz co noc? Faktycznie jest tak, że sen, w tej najbardziej interesującej fazie REM, przychodzi wcale nie na tak długo. Fazy snu przechodzą falami jedna po drugiej. Więc śpimy całą noc, a nasz mózg odpoczywa najbardziej tylko przez określony czas. Z emocjami może być bardzo podobnie , oczywiście nie tak samo, ale bardzo podobnie... Jeśli skupimy się na innych rzeczach, nie odnotujemy tego, co czujemy. Jak niewyspani szukając włącznika do ekspresu, aby wypić poranną kawę, idziemy do kuchni i po drodze zapominamy o tym, że przed chwilą byliśmy w zupełnie innym świecie.  A chodzi właśnie o to, by nie być półprzytomnym, a myśleć jasno  i dostrzegać, co dzieje się wokół, ale także wewnątrz nas. Może być też tak - cały dzień czekamy na jakieś wielkie radosne momenty,  a tak naprawdę odczuwamy wiele ciekawych, ważnych emocji poza radością, miłością i szczęściem. Nie musimy nazywać ich - dobre i złe. Wszystkie są ważne. Przychodzą z jaki
Czytaj więcej

Samoregulacja – z czym to się je?

Obraz
Kompetencje emocjonalne są bardzo ważne w życiu, nie tylko w społeczeństwie, ale w życiu z samym sobą. Może je porównać do uprawy roślin. Jeśli pozostawimy kwiat samemu sobie, to pewnie będzie on rósł, ale dziko i nie tak bujnie, jak mógłby, gdybyśmy włożyli serce w jego pielęgnację. Podlewając naszą roślinkę, obserwując czy nie pasożytują na niej szkodniki, czy ma wystarczająco dużą doniczkę, aby korzenie mogły się prawidłowo rozwinąć dbamy o to, aby wykorzystała swój potencjał rozwojowy.   Dokładnie tak samo jest z kompetencjami społecznymi. Każdy z nas ma potencjał swojego rozwoju, inaczej niż przy roślinach jest on raczej dla nas po trosze tajemnicą. Dlatego właśnie ważne jest, aby dokładnie pielęgnować nasze wnętrze i umiejętności, abyśmy wolni od pasożytniczych myśli czy zachowań mogli wzrastać. W zeszłym tygodniu pisałam o samoświadomości. Jest to pierwszy poziom, wstęp do dzisiejszego tematu, czyli SAMOREGULACJI. W ogólnym ujęciu termin ten określa panowanie nad
Czytaj więcej

Emocje rozwijają się razem z dziećmi.

Obraz
Emocje rozwijają się razem z dziećmi. Od urodzenia rośniemy, ale też wzrastamy. Postępy widać we wszystkich sferach – społecznej – gdy dziecko zaczyna dostrzegać inne osoby, rozróżniać je, przechodzić fazy fascynacji, strachu, niezależności, buntu, poznawczej – gdy rozwój motoryczny pozwala na poznawanie coraz odleglejszych zakamarków, chodzenie, bieganie, rozwój zmysłów, ich integracja, tempo przetwarzania i umiejętność zapamiętywania oraz przyswajania nowych umiejętności. Wszystkiemu temu towarzyszą emocje! One są wszędzie! Kiedyś wnioski z badań mówiły, że dzieci własnych emocji nie mają, jednak już od 40 lat jednak wiemy, że od narodzin dzieci czują i wyrażają podstawowe emocje, jak zaciekawienie, radość, wstręt, niepokój. Pytaniem pozostaje jak szybko my dorośli nauczymy się te emocje odczytywać, uczyć dzieci samoświadomości, wspierać w samoregulacji i samokontroli (patrz „Self – Reg” S.Shankera).  Jak to robić? O tym w innym artykule i przy innej okazji. Aby do
Czytaj więcej