Odpowiednie dobrane przedszkole do potrzeb dziecka jest niewątpliwe bardzo istotną kwestią we wspieraniu jego rozwoju, kształtowaniu jakości życia oraz wspieraniu rodziców w wychowaniu ich dzieci. Aby właściwie wybrać przedszkole należy zastanowić się i odpowiedzieć na kilka kluczowych pytań dotyczących potrzeb dziecka, potrzeb i możliwości rodzinnego systemu oraz poszczególnych jego członków. Ważne jest to w jaki sposób czujemy się jako rodzice w danym miejscu. Nie zawsze proste ściany i wyposażone w piękne zabawki na designerskich meblach, nie mam na myśli porządnych zabawek z atestem, a wyposażenia z odpowiednimi certyfikatami, zakładając odpowiedzialność i uczciwość prowadzących placówki i zawodowe kwalifikacje Pań z sanepidu. Mam na myśli widok jak z reklamówki pięknych wnętrz, gdzie wchodzimy i myślimy wow, ale tu pięknie. Czy to faktycznie jest to, co dzieci potrzebują najbardziej? Czy kupując samochód, przepraszam za porównanie, ale skoro w moich autorskich badaniac

Aby zaakceptować emocje naszego dziecka, często powinniśmy zacząć od akceptacji emocji w ogóle, własnych w szczególności. Nie jest to proces często łatwy, czy bezkolizyjny. Kosztować może wiele wysiłku, ale dla większości ludzi, którzy przeszli drogę rozpoznawania i akceptacji istnienia emocji, wyrażania ich, a także akceptacji, wniosek jest jeden - warto podjąć ten wysiłek.  Oczekujmy od dzieci, że zaczną nazywać własne emocje, dopiero wówczas, gdy my już tę umiejętność opanujemy i pokażemy jak to się robi, czyli będziemy modelować zachowania, o czym także później kilka słów. Akceptacja emocji dziecka, jest pierwszym krokiem do wspierania go w rozwoju emocjonalnym. Nasze reakcje na stan eksponowanych przez dziecko są podstawowym źródłem informacji o tym, czy są one adekwatne do sytuacji, co w kolejnych krokach prowadzi do wyborów i utrwalania form ekspresji emocji. W ten sposób dzieci dostrzegają powiązania, uczą się regulować własne zachowania do sytuacji i interakcji mię

Potężna siła dziecięcych emocji. Wielokrotnie rodzice pytają nas dlaczego ich dziecko nie uspokaja się, gdy już powinno być przecież w porządku. Czasem ze śmiechu przechodzi w płacz, bo jeszcze pół godziny temu przeżywało silnie przykrą emocję. Dziecko w wieku przedszkolnym nie nazwie przecież wszystkich swoich stanów. Jest dobrze, jeśli nazywa kilka podstawowych (w większości teorii mówi się o pięciu - sześciu). Przeciętni dorośli nazywają przeżywane przez siebie emocje na tyle rzadko, że trudno powiedzieć o powszechności nazywania swoich przeżyć. Chociaż z nieukrywaną radością zauważyć mogę systematyczny wzrost dawania przykładu przez rodziców i opiekunów w tym zakresie. Z zaciekawieniem przyglądałam się reakcji dzieci przedszkolnych na bajkę o emocjach w głowie dziewczynki, po której ciele doskonale było widać, co dzieje się w głowie (widzowie dodatkowo widzą to, co się w tej „głowie” dzieje :) ). Aby lepiej zrozumieć dziecko możesz przyjrzeć się własnemu ciału. Jak si

Edukacja przedszkolna jest okresem, kiedy dziecko uczy się nowych umiejętności, które mają być podwaliną do nabywania umiejętności szkolnych  w zakresie pisania i czytania. Uczestniczą w zajęciach edukacyjnych  i specjalistycznych. Coraz większy nacisk kładziony jest także na aspekt społecznego rozwoju i wychowania w poczuciu przynależności narodowej i kulturowej (rozporządzenie MEN z dnia 14 lutego 2017roku ).   Prócz zmian wyżej opisanych wychowanek przedszkola ma także przejść z określonego przez Wygotskiego „prymitywizmu”, czyli braku kulturacji, polegającego na prostym rozumowaniu działaniu na sprawdzonych, prostych metodach i narzędziach. Związane jest to także  z ogólnym brakiem kontroli dziecka do 3 roku życia nad precyzyjnymi ruchami ciała, gotowością do twórczych procesów intelektualnych, jak i braku kreatywności  w zakresie działań artystycznych odtwórczych. Wraz z nabywaniem kolejnych umiejętności, dziecko przekracza kolejne progi rozwojowe. W okresie przedszkol

Etap przedszkolny jest bardzo istotny dla rozwoju dziecka. Zarówno w sferze społecznej, emocjonalnej, jak i poznawczej pojawiają się nowe wyzwania, którym dziecko ma sprostać poza domem i bezpośrednią opieką najbliższych.  Gotowość przedszkolna jest określana przez Klim-Klimaszewską, jako „przystosowanie dziecka do warunków i wymagań nowego środowiska pozarodzinnego w taki sposób, aby mogło ono radzić sobie z trudnościami, umiało znosić ograniczenia zmiany standardów zaspokajania swoich potrzeb, mogło pełnić w nim określone role społeczne, a poprzez pełnienie tych ról zaspokajało swoje potrzeby oraz osiągało poczucie zadowolenia i wewnętrznej satysfakcji” (Brzezińska A.I., Czub M., Ożadowicz N, 2012). Dotychczasowe umiejętności w zakresie samoobsługi, spożywania posiłku, zgłaszania potrzeb fizjologicznych zostały opanowane dzięki modelowaniu rodziców lub opiekunów oraz naśladowaniu ich zachowań przez dziecko. Początkowo przedszkole jest miejscem nowym, gdzie pozostanie bez o

Integracji pierwsze kroki Coraz większa liczba dzieci w wieku przedszkolnym otaczana jest edukacją przedszkolną prowadzoną w przedszkolach publicznych, niepublicznych, czy innych formach wychowania przedszkolnego. Ilość przedszkoli specjalnych zmniejsza się systematycznie. Jednak liczba dzieci obejmowanych kształceniem specjalnym, na podstawie diagnozy i orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wzrasta z 5768 w roku szkolnym 1990/1991 do 14689 w roku szkolnym 2014/2015 (GUS, 2015). Naturalną koleją rzeczy jest coraz powszechniejsze przebywanie dzieci pełnosprawnych, powszechnie nazywanych także zdrowymi, z dziećmi z niepełnosprawnościami. System edukacji w Polsce zmienia się systematycznie. W związku z tym do utworzenia klasy integracyjnej wystarczy włączenia do grupy jednego dziecka z niepełnosprawnością. Jednak w okresie edukacji przedszkolnej dziecko często po raz pierwszy ma kontakt z rówieśnikami, pozostaje bez opieki osób dla niego najbliższych, wychodzi poza znaną sobi

Dinozaury, szczątki, szkielety...o rety! Czy jest coś bardziej niesamowitego niż zafascynowane odkrywaniem nowych rzeczy dziecko? Pasja, błysk w oku, gotowość do działania, energia, ciekawość! Przychodzi czas w życiu niektórych dzieci na DINOZAURY! Form zabawy z ich użyciem sprawdzamy systematycznie spore ilości. Będziemy się dzielić - aktualnie ciocia znalazła świetny sposób na ćwiczenie motoryki rąk oraz cierpliwość. Zestaw małego archeologa składał się z bryły ziemi, pędzelka i dłutka. Dziecko musi być ostrożne i delikatne. Nie ma oznaczeń, gdzie szkielet i jaki rodzaj szkieletu jest ukryty w sztabce. Praca bywa żmudna i wymaga często asysty dorosłego. Efekt spektakularny :) Nam się trafił diplodok. Na pewno będziemy próbować szukać oznak skamielin w innych miejscach już na dworze, gdy tylko stopnieją śniegi i lody! O dinozaurach ciąg dalszy nastąpi!   tekt i zdjęcie: Hanna Semkło

Spadł śnieg. Słychać wokół narzekania. Trudniej się poruszać komunikacją miejską, samochodem, chlapa, zimno, trzeba więcej na siebie założyć przed wyjściem. Litanii zimowych żali czasem nie ma końca. Wiele z tych argumentów "przeciw" ziemi jest faktem. Czy  jednak, aby na pewno zima jest takim strasznym czasem, zmarnowanym na marudzenie i czekanie na lepszy, czyli cieplejszy czas? Mówimy stanowcze NIE narzekaniom! :)  Zimą też można dobrze się bawić! Dlaczego warto dać szansę zimie?  Czas na zimnym powietrzu może przynieść kłopoty osobom, które źle reagują na suche powietrze, jednak pozostałym pozwolą na hartowanie zdrowia, pobudzenie układu odpornościowego, pozwolą podwyższyć poziom endorfin przez ruszanie się! Trzeba oczywiście wyjść ze swojej strefy komfortu, czyli porzucić na chwilę herbatę, książkę, pilota od TV, czy obudzić z zimowego snu :) plusów tego jest wiele - czas ten można wykorzystać przyjemnie, bo wspólnie z bliskimi, niezależnie, cz